پکن به‌دنبال رهبری «نظم نوین جهانی»، رفتارهای خشونت‌آمیز خود را تشدید کرده است

حزب کمونیست چین به دنبال تخریب نظام بین‌المللی و بازسازی آن به شیوه خود است. ممکن است این موضوع برای بسیاری از آمریکایی‌ها دور از ذهن به نظر برسد، اما دقیقاً همان چیزی است که مقامات و راهبردهای حزب کمونیست چین دنبالش هستند.

حزب کمونیست چین بارها به گوش مخاطبان بین‌المللی خود رسانده است که اهداف سیاست خارجیش مبتنی بر اصولی مانند «جهان‌شمولی»، «گفت‌وگوی سازنده» و «همکاری برد-برد» هستند.

با این حال، تحلیلگران معتقدند چنین ادبیاتی فریبکارنه است و با اقدامات ملموس رژیم برای افزایش قدرت نظامی و اقتصادیش در سراسر جهان تناقض دارد.

پنتاگون در «گزارش قدرت چین در سال ۲۰۲۱» که به درخواست کنگره تدوین شده است، راهبرد کلان حزب کمونیست چین را دستیابی به «جوان‌سازی عظیم ملت چین» تا سال ۲۰۴۹ می‌داند. این بدین معنا است که آنان به دنبال نفوذ و قدرت جهانی در سطح و یا حتی بالاتر از ایالت متحده، جابه‌جایی شرکای ایالات متحده در منطقه، و تغییر نظم بین‌المللی در راستای «مزایای بیشتر برای سیستم استبدادی پکن و منافع ملی» هستند.

تخریب و بازسازی

علی‌رغم صحبت‌های بین‌المللی شی‌جین پینگ، رهبر چین، درباره وضعیت‌های مختلف برد-برد، زمانی‌که در خانه و به‌دور از پرتوهای نور بین‌المللی سخنرانی می‌کند، تصاویر تاریک‌‌تری از چشم‌انداز خود برای آینده جهان ارائه می‌دهد. او در جریان جلسات داخلی رژیم، خواسته‌های مبهمی در مورد اصلاح حکومت جهانی و رهبری نظم بین‌المللی از حزب کمونیست چین دارد.

شی در یکی از سخنرانی‌های خود در سال ۲۰۱۸ گفت حزب کمونیست چین باید «سردمدار اصلاح سیستم حکومت‌داری جهان باشد.» در سخنرانی دیگری در سال ۲۰۲۱ گفت چین باید «به نظم بین‌المللی عادلانه‌تر و منصفانه‌تری توجه داشته باشد» و رهبری آن را بر عهده بگیرد.

به همین ترتیب، روزنامه مکتب اصلی حزب کمونیست چین در سال ۲۰۱۶، مدت کوتاهی پس از اصلاحات نظامی شی، مقاله‌ای منتشر و در آن تصریح کرد برای آن‌که چین هم سهمی در «رهبری نظم نوین جهانی» داشته باشد، «فقط مسئله زمان» مطرح است.

در نشست غیرعلنی حزب کمونیست چین در ماه نوامبر که پلنوم ششم نام داشت، شی حزب را برای صدور «بیانیه‌ای» راهنمایی کرد که بخش‌هایی از تاریخ مدرن چین را بازنویسی می‌کرد و به ترسیم اهداف آتی حزب می‌پرداخت.

در این بیانیه، حزب کمونیست چین از ساختار ویژه خود که شکلی از کمونیسم مائوئیستی است و از آن تحت عنوان «سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی» یاد می‌شود، به‌عنوان «الگویی جدید برای پیشرفت بشر» دفاع کرد.

هم‌چنین خواستار آن شد که ایدئولوژی مارکسیستی به عنوان تنها فلسفه سیاسی که «قادر به برچیدن جهان قدیم و بنا نهادن دنیای جدید» است، در سراسر جهان تبلیغ شود.

در این بیانیه آمده است: «ما باید از مواضع، دیدگاه‌ها و روش‌های مارکسیستی برای مشاهده، درک و هدایت روندهای زمانه استفاده کنیم، و درک خود را از قوانین زیربنایی حکومت حزب کمونیست، برپایی سوسیالیسم و ​​توسعه جامعه بشری عمیق‌تر کنیم.»

درک سرعتی که جمهوری خلق چین خود را از یک کشور کشاورزی‌محور فقیر به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کرده، برای برخی سخت بوده است.

در واقع، تا همین دو سال پیش هم این ایده غریب به نظر می‌رسید که چین کمونیستی بتواند رقیبی واقعی برای ایالات متحده باشد، چه برسد به آن‌که دشمنی باشد که به دنبال خلع آمریکا از نقش رهبری جهانی است و می‌خواهد جای آن را بگیرد.‌

به عنوان مثال، رئیس جمهور جو بایدن در سال ۲۰۱۹ این دیدگاه را رد کرد که چین بتواند رقابتی جدی با ایالات متحده داشته باشد.

بایدن پس از اعلام کمپین ریاست جمهوری خود گفت: «آنان رقیب ما نیستند».

با این حال، در ماه مه سال جاری، رئیس‌جمهور لحن خود را تغییر داد و در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که «نبرد بین دموکراسی‌ها و خودکامگی‌ها» در جریان است و هشدار داد که حزب کمونیست چین به چیزی کمتر از تسلط بر ایالات متحده قانع نمی‌شود.

بایدن گفت: «شی قاطعانه معتقد است که چین، قبل از سال ۲۰۳۰، ۲۰۳۵، مالک آمریکا خواهد شد، زیرا حکومت‌های استبدادی می‌توانند تصمیمات عجولانه بگیرند.»

حزب کمونیست چین به اجماع رسیده است که نفوذ ایالات متحده در جهان را تضعیف کند و از درون به آن تسلط پیدا کند. علاوه بر آن، پکن به سرعت در حال ایجاد ارتش لازم برای دستیابی به این هدف و حفظ آن است.